دردانه کوچک ما

دوستت دارم ، بیشتر از خودم ، کمتر از خدایم   چون عاشق توام و محتاج خدایم . . .   از شروع نفسهای حضرت آدم تا پایان نفسهای آخرین آدم دوستت دارم دوستت دارم به اندازه ی پلک هایی که در زمان خیال پردازی هایم زدم و چه بسیار خیالاتی که ازتو در ذهن پروراندم دخترم…   دوستت دارم از آن لحظه که در وجودم نقش بستی  و هر ثانیه ثانیه شکل گرفتنت را حس کردم و  دوست دارم آن خدایی را که تو را در وجودم پروراند.     در اوج آسمان به دنبال تو ، هر جا میروی باز هم یکی هست به دنبال تو  تویی که در قلب منی و منی که همیشه...